Zaman zaman, hatta çoğu zaman hepimiz çocukluğumuzu düşünür, iç geçiririz. Çoğu zaman keşke deriz.
''Biz büyüdük, kirlendi dünya,'' diye de dünyanın en klişe edebiyatını yaparız. Ama bugünkü konumuz bu değil. Bakın arkadaşlar, özleminizi duyduğunuz çocukluğunuza sizi götürecek bir filmden bahsediyorum. Bu film çok kalitelidir, efendime söyliyim kesin gidin falan demiyorum. Ben sadece bu filmin olayını anlatıyorum size.
Yöresel bir filmde en çok dikkatinizi ne çeker? Doğallık di mi? Bence de bu çekmeli. Mesela sizlere şöyle bir örnek vereyim: Özcan Alper'in Sonbahar filmi, memleketimde çekilmişti. Yani Artvin'de. Yani en Doğu Karadeniz'de. Yani çok güzel bir yer...... Tamam uzatmıyorum. Ben o filmi izlerken, çok az da olsa bazı yerlerinde doğal olmayan bir dil kullanıldığını fark ettim ve bu durum, filmi benim gözüme çok ufak bir tık aşağı çekiyordu ki, bir araba sahnesinde has Artvinli bir dayıyı kullanmaları her şeyi düzeltti. Yani demem o ki millet, bu filmde gerçekten insanı çeken bir doğallık var. Ben o yöreli olmadığım için diliyle ya da kültürüyle ilgili bir eleştiri yapamam ama gerçekten ciddi bir doğallık olduğunu söyleyebilirim. Çünkü söyleşiyi izlerken de duydum, filmde profesyonel olmayan oyuncular da kullanılmış. Hatta bayağı bi yer verilmiş o insanlara. Yani o yöredeki insanlar epeyce gözümüze çarpacak demektir bu. Bu yüzden bu filmi izlemek insana bir şey kaybettirmez.
Oyuncuların hepsi hakkında bir fikir sahibiyim dersem yalan olur, ama Cem Yılmaz'ı sizlere anlatmama gerek yok sanırım di mi? Tamam anlatmıyorum. Cem Yılmaz, 23 Nisan 1973 doğumlu bir aktör, komedyen v.s v.s bir ünlümüz. Evet, en can alıcı bilgiyi verdiğime göre rahat uyuyabilirim. Yok yok, hemen uyumayacağım olm daha saat 6 bile olmadı. Gece için diyorum.
Evet sevgili Art Blog takipçileri, bugün de size elimden geldiğince bir fikir vermek adına çabaladım. Hepinize teşekkür ederim. Selametle!
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder